Ο δρόμος πλέον είχε χαραχτεί στις ψυχές των Μανιατών. Επόμενη στάση η Καλαμάτα.
Τόσα χρόνια σκλαβιάς, η είδηση μιας βίαιης απελευθέρωσης ήταν φυσικό να δημιουργήσει φόβο στους Καλαματιανούς .Ως εκπρόσωπο έστειλαν τον ιερομόναχο Γεράσιμο Παπαδόπουλο ν’ αλλάξει τη γνώμη του Πετρόμπεη. Ο Μαυρομιχάλης καθησύχασε τον ιερομόναχο δημιουργώντας την εντύπωση σε όλους πως όλα αυτά είναι φήμες. Με αυτόν τον τρόπο εξασφάλισε ηρεμία μεταξύ των κατοίκων και των Τούρκων.
Στο μοναστήρι του Προφήτη –Ηλία, στα βόρεια της Καλαμάτας , ο Παπαφλέσσας, ο Αναγνωσταράς, ο Σταματελλόπουλος ,ο Νικηταράς μαζί με τους Μεσσήνιους συγκεντρώθηκαν για να ετοιμάσουν το σχέδιο απελευθέρωσης της πόλης. Θεωρείτε και επισήμως το πρώτο στρατόπεδο του Μοριά. Στα γύρω υψώματα οι 2000 ένοπλοι της “Δυτικής Μάνης” με τον Κολοκοτρώνη, τους Μούρτζινους, Κουμουντουράκηδες, Κυβέλλους, Χρηστέηδες και τον Παναγιώτη Βενετσενάκο.
ΤΟ “ΣΥΜΒΑΝ”
Το γεγονός που τάραξε τους Τούρκους ήταν ο θάνατος του χειρούργου Μουράτη. Υποψιασμένος πως δεν ήταν απλές φήμες πήρε την οικογένεια του για να πάει στην Τριπολιτσά. Την έξοδο της πόλης της Καλαμάτας την φύλαγε ο Νικηταράς. Μήνυσε στον Μουράτη να πάει κοντά του. Ο χειρούργος πίστευε πως οι καλές σχέσεις που είχε με τους Έλληνες θα τον έσωζαν. Αψήφησε την εντολή, χαμογέλασε και συνέχισε το δρόμο του. Δεν άργησε να ακουστεί το πρώτο βόλι.
Ο Αγάς της Μάνης ήταν τότε ο Αρναούτογλου. Η φρουρά που είχε για να διατηρεί την ηρεμία στην Καλαμάτα δεν ήταν πάνω από 180 ένοπλοι. Μαθαίνοντας για το συμβάν με τον Μουράτη κατάλαβε ότι ήταν αδύνατο να φύγει για την Τριπολιτσά. Έβγαλε φιρμάνι να φυλακιστούν όλοι οι πρόκριτοι για να τους χρησιμοποιήσει ως διαπραγματευτικό μέσο.
Ο ΔΟΥΡΡΕΙΟΣ ΙΠΠΟΣ
Από το στρατόπεδο του Προφήτη –Ηλία, στάλθηκε επιστολή προς τον Αγά δηλώνοντας πως είναι κλέφτες και απαιτούν τρόφιμα ,μπαρούτι αλλιώς θα κάψουν την πόλη. Στην απόγνωση του ζήτησε βοήθεια από τους φυλακισμένους πρόκριτους και αυτοί τον καθοδήγησαν στον Ηγούμενο του Προφήτη –Ηλία. Ο Ηγούμενος Κύριλλος τον φόβισε περισσότερο λέγοντας πως έχουν γεμίσει τα υψώματα από κλέφτες έτοιμους να μπουν στην πόλη. Ακόμα και ο πασάς της Μάνης Χουρσίτ που πολιορκούσε τα Ιωάννινα θέλοντας να εκδιώξει τον Αλή πασά δεν πίστεψε τα λόγια του Αγά.
Μόνο ο μπέης της Μάνης μπορούσε να τον βοηθήσει. Το Οδύσσειο τέχνασμα είχε λειτουργήσει άψογα. Οι Μανιάτες μπήκαν ανενόχλητοι στην Καλαμάτα και έπιασαν τα πόστα που είχαν ορίσει. Μόνο τότε αντιλήφθηκε ο Αρναούτογλου την παγίδα. Έστειλε τον αρχηγό της τούρκικης φρουράς να δει τι ακριβώς γίνεται.
«…ο Αγάς σας χαιρετά και ερωτά να τον ειπείτε τί πράγματα είναι αυτούνα οπού κάνετε, και τί κλεφτοδουλειές, οπού με αυτά θα χαλάσετε το ραγιά του Βασιλιά και στην αφεντιά σας ετούτα τα πράγματα δεν θα εύγουν σε καλό>>
Τα λόγια αυτά αναστάτωσαν τον Αναγνωσταρά
«…Μπουλούκμπασι/ κανένα βοηθό δεν έχουμε, ’πε του Αγά σου και μήτε μας χρειάζεται από κανένα μέρος βοήθεια΄ το δίκαιό μας θα το πάρουμε με το χέρι μας, διότι εσείς δεν μας αφήσατε τόσα χρόνια μήτε σκούφιαν εις το κεφάλι μας΄ εις το εξής δεν σας υποφέρωμεν μήτε σας χωνεύωμεν πλέον, και ό,τι σας περάσει μην το αφήσετε πίσω΄ πήγαινε εις τον Αγά σου και πες του αυτά οπού σου είπαμε, και θέλουμε σε τρεις ώρες να μας παραδώσετε τ’ άρματά σας, διότι αν παρακούσετε θα σας περάσωμεν όλους από το σπαθί, και το κρίμα ας είναι εδικό σας…».
ΕΑΛΩ Η ΠΟΛΙΣ
Ως αποτέλεσμα ο Αγάς παρέδωσε την Καλαμάτα στις 23 Μαρτίου . Τα τρόφιμα μοιράστηκαν στους φτωχούς Μανιάτες. Το μεσημέρι της ίδιας μέρας 24 ιερείς ευλόγησαν και όρκισαν τους επαναστάτες μέσα σε κλίμα συγκίνησης και κατάνυξης. Η επόμενη κίνηση ήταν η δημιουργία της «Μεσσηνιακής Γερουσίας». Πρώτο μέλημα της είναι να κάνει γνωστό στα ευρωπαϊκά βασίλεια ,την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης. Για πρώτη φορά μία δήλωση φέρει την υπογραφή του Μπέη της Μάνης ως «Αρχιστράτηγος του Σπαρτιατικού και Μεσσηνιακού στρατού».