- Ας αποκατασταθή λοιπόν η πολιτιστική, κοινωνική και οικονομική ενότητα σ’ όλα τα τμήματα της Λακωνίας
Πρόλογος
Πολλές καλές σκέψεις και αισθήματα τρέφω για τους Μανιάτες και την ένδοξη χώρα τους. Υπάρχουν βέβαια και οι σκιές αλλά περισσότερο είναι το φως! Συμβαίνει μάλιστα, η Λακαιδέμων, να συνδέεται με την Μάνη από την εποχή της καθόδου του Μωάμεθ.
Ιστορία
Τότε πολλοί Λακεδαιμόνιοι, ακολουθώντας τον Θωμά τον Παλαιολόγο, κατέφυγαν σε αυτή την ασφαλή περιοχή. Μόλις μάλιστα, κατελήφθη ο Μυστράς, και ο Μωάμεθ προήλαυνε προς βορράν και κατελάμβανε την Βορδώνια, πολλοί άρχοντες της πόλεως, βρίσκουν καταφύγιο εκεί και στην Μονεμβάσια. Υποστηρίζεται ότι οι Νικλιάνοι της Μάνης, και αλλιώς οι Μεγαλογεννήτες, είναι το αρχοντολόϊ του Νίκλι, της σημερινής Βορδώνιας, (Μίλλερ- ιστορία της Φραγκοκρατίας) που φοβισμένο, τρέχει να ασφαλισθεί. Στην πατρίδα μου μάλιστα, στην Παλαιά Καστανιά, μετά την πρώτη απελευθέρωση, εγκατεστάθει ένας Μανιάτης ελληνοράπτης, όπου με την τέχνη του, σήκωσε ένα ψηλό σπίτι με μαρμάρινες θολωτές πόρτες. Αλλά το θέμα είναι άλλο. Πως θα βοηθήσομε όλοι μας να βρεί προκοπή και αυτός ο δύσμοιρος τόπος;
Είναι αδύνατο να παραδεχθούμε, το ένα μέρος της Λακωνίας με άφθονη και σύγχρονη κοινωνική συγκρότηση! Και ένα άλλο βυθισμένο και ασήκωτο στη φτώχεια και στη δυστυχία. Αυτό το πρόβλημα- ερώτημα με τυραννάει χρόνια πολλά, από τότε που πέρασα από μερικά χωριά της Μάνης, και είδα με τα μάτια μου, την φοβερή καθυστέρηση που είχαν.
Δεν είναι η Μάνη Λακωνία;
Ε’ιπα λοιπόν μέσα μου και το φωνάζω τώρα σε όλους! Δεν είναι η Μάνη Λακωνία; Γιατί αυτή η αδιαφορία; Οι Μανιάτες όμως έχουν ιδιοφυϊα και αυτό το φωτεινό ένστικτο της προσαρμογής σε νέες πραγματοποιήσεις. Είναι η αντίδρασή τους στην μόνιμη φτώχεια, που τους οδήγησε σε θαύματα. Εδημιούργησαν την συνεταιριστική τους άμυνα, με τα κοινά παχνιά, και ξεπέρασαν, ακόμα και τα Αμπελάκια, της προεπαναστατικής περιόδου. Άμυνα κοινωνική, μαζί και ειρηνική επανάσταση στην οικονομία, στην παραγωγή λαδιού της Μάνης.
Το πείραμα
Τούτο το πείραμα, που έγινε πρώτα στην Λακαιδέμονα, τρέχει σαν την φωτιά, σαν λυτρωτικό σύνθημα σ’ όλη τώρα την Λακωνία. Καμμιά εργοδοτική αντίδραση δεν θα το σταματήσει, αρκεί οι φωτοδότες, να είναι γνήσιοι συνεταιριστές, και να έχουν εγκολπωθεί το κοινό συμφέρον. Το λάδι της Μάνης και το λάδι της Λακωνίας, το καθαρό και ανόθευτο, είναι μια μεγάλη υπόθεση, που δεν πρέπει να μας ξεφύγει.
Ιδού το σύνθημά μας: Να ιδρύσουμε σε όλα τα χωριά μας, κοινά παχνιά, συνεταιριστικά δηλαδή ελαιοπιεστήρια και να δίνουμε λάδι σε όλη την Αθήνα, με συνεταιριστικά πρατήρια. Προσέχτε όμως! να μην νοθέψουμε αυτό το χρυσάφι, και χάσουμε την αγορά και την καλή φήμη του προϊόντος μας.
Τα δημόσια έργα
Τώρα τα δημόσια έργα! Αυτά ανήκουν σε άλλους! Υπογρμμίζουμε όμως, ότι η δυστυχία μας, είναι απότοκος της ανυπαρξίας μεταφορικών μέσων και συγκοινωνιών! Ταχεία διακίνηση των προϊόντων μας είναι το άλλο σύνθημα του αγώνα μας για την αναγέννηση της Μάνης. Γι’ αυτό θα πολεμήσουμε χωρίς καμμιά συναλλαγή η υποχώρηση.
Τουρισμός και θάλασσα
Για τον τουρισμό και την θάλασσα, έχουν και εδώ άλλοι την ευθύνη! Εκείνο που μπορεί όμως να ειπωθεί και να υποστηριχθεί είναι τούτο. Την ιδέα μου την έδωσε ένας φίλος μου από την Μάνη! Είχε έναν πύργο, που με τα χρόνια έγινε σωρός από πέτρες. Σκέφτηκε όμως να αναστήσει τα πατρογονικά του, και έριξε κολόνες τσιμεντένιες, για νέα κατοικία. Έτσι ετοίμασε το σπίτι του και κάθε καλοκαίρι κατεβαίνει στην γενέτειρά του.
Τουρίστας στον τόπο σου
Άλλο σύνθημα: Να το πάρουμε απόφαση γενναία, να γίνουμε εμείς τουρίστες και να κατεβαίνουμε στα χωριά μας! Και με τα λίγα λεφτά μας να δίνου με εμείς ζωή σε αυτά! Γιατί αλλιώς, δεν υπάρχει τρόπος να σώσουμε τις πατρίδες μας, από τον βυθό της δυστοιχίας.
Η φυγή για την ύπαιθρο, στις ημέρες της ζέστης, είναι ανάγκη. Ανάγκη έχουν και τα χωριά μας, να μας ιδούν, και να τα ιδούμε! Μπρος λοιπόν για ττην άλλη ειρηνική επανάσταση! Να σώσουμε τα σπίτια μας, να δώσουμε χρόνια ζωής στον εαυτό μας και στην οικογένειά μας! Που πεθαίνει μέσα στην σκόνη και την βρωμιά της πόλης! Μπρος γενναίοι Μανιάτες! Να σώσουμε την ψυχή μας με την αγάπη μας στο χωριό που μας γέννησε!
Δημήτρης Καλλιάνης
Ο ΦΑΡΟΣ ΤΗΣ ΛΑΚΩΝΙΑΣ 10/9/1965
Φωτογραφία anexitilo.net