Εντυπώσεις της Βιλελμίνης Γ. Γιαννακάκου – Ραζέλου
Για το φεστιβάλ του Γυθείου
Με την ευκαιρίαν του φεστιβάλ, ο Σύλλογος των εν Αττική Γυθεατών, απεφάσισε να πάη, για λίγες ημέρες εις το Γύθειον. Την 12-8-1961 ένα πούλμαν με Γυθεάτες και Γυθεατοπούλες, περίπου 40, ξεκινούν για την γενέτειρα. Η χαρά όλων μας, ήτο μεγάλη, διότι έπειτα από χρόνια, θα πηγαίναμε στην ωραία μας πατρίδα. Το πούλμαν ξεκίνησε, και αντηχούσαν μέσα σε αυτό, τα χαρούμενα γέλια και οι φωνές των εκδρομέων.
Περάσαμε από διάφορα μέρη, με μικρές διακοπές, γιατί θέλαμε να φτάσωμε εγκαίρως, να προφθάσωμε, την έναρξι των εορτών, και την δεξίωση, η οποία θα εδίδετο την 11 μ.μ.
Η άφιξις
Ύστερα από συνεχές ταξίδι οχτώ ωρών, στις 11.00 το βράδυ, το πούλμαν σταμάτησε στην πλατεία του Γυθείου. Από όλους μας έφυγε μια φωνή χαράς και ικανοποιήσεως, διότι φθάσαμε στον προορισμό μας. Μέσα σε δευτερόλεπτα, συνεννοηθήκαμε, να συναντηθούμε πάλι, μετά από ένα τέταρτο, να πάμε όλοι μαζί, στο Τουριστικό Περίπτερο. Αφού εκ προχείρου ετοιμαστήκαμε, ήρθε η ώρα της συναντήσεως.
Το Τουριστικό Περίπτερο
Όταν προχωρήσαμε λίγα μέτρα, αντικρύσαμε το το Τουριστικό Περίπτερο! Φωταγωγημένο, και μέσα σε μια ατμόσφαιρα κεφιού, ένας θαυμασμός και μια απερίγραπτη χαρά, μας κράτησε. Όσο προχωρούσαμε, βλέπαμε χιλιάδες κόσμο, γνωστούς και αγνώστους, κατενθουσιασμένους. Συγκεκινημένοι, ανεβήκαμε στην ταράτσα του περιπτέρου, όπου μας περίμενε, μια θερμοτάτη υποδοχή! Όλοι μας έδειξαν μεγάλη καλωσύνη και αγάπη.
Η φιλοξενεία των Γυθεατών
Η πατροπαράδοτη φιλοξενία, που ο Λάκων την έχει στο αίμα του, φάνηκε αμέσως. Ωραιότατα φαγητά κι άφθονα, μας προσφέρουν. Ολόκληρος η οικογένεια Τζωρτζάκη , με αρχηγό τον δήμαρχο, αλλά και οι κ.κ. δημοτικοί σύμβουλοι, οι ωραίες και χαριτωμένες Γυθεατοπούλες, ήταν στο πόδι, για να περιποιηθούν τους διάφορους φιλοξενούμενους των Γυθεατών.
Στον κάτω όροφο του Τουριστικού Περιπτέρου, η ορχήστρα έπαιζε, και στην πίστα ωραία λυγερά κορμιά, από νέους και νέες ,χόρευαν και έδιναν κέφι σε όλο τον κόσμο.
Πυροτεχνήματα
Δεν προφθάσαμε να συνέλθωμε από κάθε ευχάριστη έκπληξη, όταν απέναντί μας, ένα πλοίο του Στόλου, άρχισε να ρίχνει ωραία πυροτεχνήματα, σε διάφορα σχέδια και σχήματα. Ενώ από το βάθος της νήσου ”Κρανάη”, άρχισε να φαίνεται ένα θαυμάσιο θέαμα. Βάρκες πολλές σε τύπο γόνδολας, να ξεπροβάλλουν με φως και πυροτεχνήματα, από το νησί,και να λαμβάνουν διάφορες θέσεις, κάνοντας πολλούς ελιγμούς. Πλησιάζοντας την προκυμαία, ηκούοντο μέσα από τις βάρκες, από νέους του Γυθείου, ωραιότατες καντάδες, ενώ ήτο ένα θαυμάσιο σύνολο.
Εμείς όλοι, παρακολουθούσαμε με χαρά και συγκίνησιν, την πρόοδον και και την ζωήν, που αρχίζει να παίρνει η πατρίδα μας. Μέσα σε όλο αυτό το κέφι, περνούσαν ευχάριστα οι ώρες! Κατά τις τρεις τα μεσάνυχτα, εμείς χαιρετήσαμε να φύγουμε, ενώ το κέφι και ο χορός για τους άλλους εσυνεχίζετο.
Στο ξημέρωμα
Το πρωϊ, από ένα φιλόξενο Γυθεάτικο σπίτι, αντίκρυσα την ανατολή του Ήλιου, μέσα από την θάλασσα. Ήτο μια Ανατολή, που δεν έχω δει ποτέ στην ζωή μου, και επανέλαβα τα λόγια του ποιητού: ”Πατρίδα σαν τον ήλιο σου, ήλιος αλλού δεν λάμπει”. Εθαύμαζα απορροφημένη το κάθε τί της πατρίδος μου! Την θάλασσα, τον ουρανό, τον ήλιο, τους κατοίκους που ήρεμοι πρωϊ πρωϊ πηγαινοέρχοντο.
Οι εκδηλώσεις προς τιμήν μας
Ξαφνικά συνήλθα. Είδα ότι είναι ώρα για την λειτουργία. Ο Σύλλογος Γυθεατών, έκανε μια λειτουργία στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου. Πήγαμε όλοι, με σεβασμό, ευλάβεια, και πίστη, να ενώσωμε τις προσευχές μας προς τον Θεόν, για την πρόοδον του τόπου μας.
Το βράδυ, πήγαμε στο θέατρο. Χιλιάδες κόσμος πηγαινοήρχετο, ενώ εμείς με ενθουσιασμό, παρακολουθούσαμε την μεγάλη επιτυχία του φεστιβάλ, και χαιρόμασταν γιατί το Γύθειον, άρχιζε να παίρνει την παλαιά αίγλη του.
Την άλλη ημέρα, στην εορτή της Παναγίας, πήγαμε στο Μαυροβούνι, μαζί με πολλούς προσκυνητές, με ευλάβειαν, να ανάψωμε την λαμπάδα μας εις την εορτάζουσα Παναγία. Μετά την εκκλησία, στην πλατεία του Μαυροβουνίου, ετύχαμε αφαντάστου περιποιήσεως. Οι ντόπιοι, κατενθουσιασμένοι με την παρουσίασ μας, έκαναν θυσίες.
Η μουσική άρχισε να παίζει. Πρώτος σέρνει το χορό ο Δήμαρχος του Γυθείου κ. Τζωρτζάκης, με τα λεβέντικα παλλικάρια του χωριού! Κέφι, φωνές τραγούδια αντηχούσαν παντού, ενώ από τα χείλη τα δικά μας έβγαιναν ευχές! ” Και του χρόνου”.
Την άλλη ημέρα, γεμάτοι από ευχάριστες εντυπώσεις, ξεκινήσαμε για την Αθήνα. Πριν φύγουμε,μας αποχαιρέτησε ο κ. Δήμαρχος και πολλοί Γυθεάτες, βγάζοντάς μας και μια αναμνηστική φωτογραφία. Μετά σιγά σιγά, αρχίσαμε να τοποθετούμαστε στις θέσεις μας, ανεβαίνοντας στο πούλμαν. Γύρισα, έριξα μια ματιά στο κάθε τι του τόπου μας, τα περιέκλεισα όλα με απέραντη αγάπη, κι ένοιωσα μεγάλη υπερηφάνεια για την πατρίδα μας!