του Ιωάννη Σπ. Λαζαράκου email: jlazarakosdim@yahoo.gr

Ο μήνας της Παναγιάς ο Αύγουστος

Ο μήνας της Παναγιάς, Αύγουστος, κυλούσε εφέτος παράδοξα. Αργά και γρήγορα συνάμα! Αργά μέσα στο μουρμουρητό μοιρολόϊ  της θλίψης, που αναδυόταν από τους καπνούς και τις στάχτες μυριάδων στρεμμάτων καμένης γης. Ταυτόχρονα όμως γοργά – γοργά περνούσε και ο χρόνος των καλοκαιρινών διακοπών για εργαζόμενους και επαγγελματίες…

Σε ένα ορεινό χωριό της Μάνης ο συνταξιούχος Γιάννης και η σύζυγός του είχαν καλέσει ένα φιλικό τους ανδρόγυνο, Κρητικών  εκπαιδευτικών. Ο άντρας ήταν Φυσικομαθηματικός και η γυναίκα Ιστορικός. Η κόρη τους ολοκλήρωνε τις μεταπτυχιακές ιατρικές σπουδές της στο Παρίσι και ο γιος ήταν τριτοετής της Θεολογικής Αθηνών. Πρόκειται για οικογένεια ιδιαίτερα ψαγμένη, με διευρυμένο το πεδίο γνώσεων πέρα των επιστημών τους. Με τον Γιάννη και την οικογένειά του είχαν μεγάλη φιλία πάνω από είκοσι χρόνια. Μια φιλία εν Χριστώ, σπάνια στην εποχή μας, που χαρακτηρίζεται από την ηδονή και την πονηριά. Δηλαδή από τη γεννήτρια (δύο σ’ ένα) όλων των κακών, όπως λέγει ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος.

Στο μικρό χωριουδάκι της Μάνης

Στο μικρό χωριουδάκι της Μάνης περνούσαν ευλογημένα οι μέρες του Αυγούστου για τα δύο φιλικά ανδρόγυνα με τα όσα φυσικά συνέβαιναν, ή επρόκειτο να συμβούν άμεσα. Ένα απόγευμα ο Γιάννης κάλεσε άλλα πέντε ανδρόγυνα, από το χωριό. για να πιουν την εξαίσια ρακί που είχε φέρει ο Χριστόδουλος, ο Κρητικός καθηγητής.

Ο Γιάννης με τη γυναίκα του είχαν φτιάξει το γκουρμέ της Μάνης, παραδοσιακό σύγκλινο (καπνιστό χοιρινό). Σχεδόν ταυτόχρονα έφθασαν και οι καλεσμένοι φέρνοντας ο καθένας κάποιο περιζήτητο μεζέ. Το 15ήμερο της νηστείας είχε περάσει για τα δύο φιλικά ανδρόγυνα. Οι άντρες τακτοποίησαν τραπεζοκαθίσματα και βοήθησαν οι νεότεροι τις γυναίκες στο σερβίρισμα. Κάθισαν άντρες γυναίκες, προσευχήθηκαν και ξεκίνησε ένα απροσδόκητο, πραγματικό συμπόσιο.

Ο Πιέρος ρώτησε τον Χριστόδουλο:

Τι γίνεται με τις φωτιές και την κλιματική αλλαγή; Ο Σταύρος αν και άσχετος με την επιστήμη της Φυσικής, άρχισε να απαντά αυτός σαν επαΐοντας. Για να μη δείξει ο Ηλίας ότι δεν ξέρει έδινε τις δικές του εξηγήσεις. Παράλληλα τον μιμήθηκε και ο Πουλίκος. Ο Γιάννης και ο Πέτρος έμεναν σιωπηλοί, αν και η δημοσιογραφική τους ιδιότητα τους έδινε το δικαίωμα να εκφέρουν άποψη, τουλάχιστον σε θέματα που είχαν ερευνήσει προς χάρη των ρεπορτάζ…

Οι γυναίκες γενικά άκουγαν και παρέμβαιναν, θα λέγαμε, διευκρινιστικά. Αυτό το σύνδρομο του «Ξερόλα», χαρακτηρίζει μυριάδες ανθρώπους, οι Μανιάτες «Ξερόλες» όμως υπερβαίνουν τα εσκαμμένα και μειώνονται αφάνταστα. Αυτό δεν συνέβαινε με τους αγράμματους Μανιάτες Πρόγονους. Αυτοί είχαν αξίες, πίστη, τίμια αγάπη, δικαιοσύνη και βιωματικές εμπειρίες που τους οδηγούσαν στα έδρανα της σοφίας!

Οι σημερινοί εκφυλιστήκαμε. Ζούμε εγωιστικά, ηδονικά και πονηρά, όπως δυστυχώς οι περισσότεροι άνθρωποι. Εμείς όμως; Τα τέκνα της Πρωτοκόρης της Πατρίδας, δεν θα έπρεπε να είμαστε οι καλύτεροι και όχι οι χειρότεροι; Σε αυτό συμφώνησε και η Κρητικιά Ιστορικός.

αν και ρωτήθηκες άλλοι μίλησαν

Τότε μίλησε η οικοδέσποινα και είπε: «Συγνώμη Χριστόδουλε, αν και ρωτήθηκες άλλοι μίλησαν, συγχώρα μας έτσι είμαστε οι Μανιάτες…».

─Μη το λες, έτσι μας κατάντησε όλους η ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΗ Νέα Εποχή. Συνεχίζοντας ο Φυσικομαθηματικός είπε: «Θα σας απαντήσω με ερωτήσεις που δεν θα υποβληθούν στον Πέτρο και τον Γιάννη, γιατί με αυτούς τα συζητάμε συνέχεια. Λοιπόν, Τι γνωρίζετε για τον Νεοφιλελευθερισμό, την Παναίρεση του Οικουμενισμού, το Σπήλαιο του Πλάτωνος, για τα καιρικά φαινόμενα του Αριστοτέλη;».

Συνεχίζοντας είπε. «Επίσης οφείλω να ρωτήσω για το Χάος και την Εντροπία, όπως για το κεφ. 2 της Β΄ Επιστολής προς Θεσσαλονικείς. Τέλος για τους κατευθυντήριους λίθους της Τζώρτζια (Γεωργίας) και τη Συνωμοσία του Φακέλου του Ιράκ;». Τι γνωρίζετε λοιπόν για όλα αυτά; Αν τα έχετε ερευνήσει απαντήστε μου αν όχι θα σας τα απαντήσουμε εμείς που τα έχουμε ερευνήσει. Θεωρώ αγαπητοί, αυτά είναι λίγα από τα πολλά που οφείλουμε να γνωρίζουμε, τουλάχιστον εμείς οι «μορφωμένοι» και να τα κηρύττουμε. Αλλά δυστυχώς περί πολλών μεριμνούμε και τυρβάζουμε χωρίς να επιλέγουμε την αγαθή μερίδα. Καθώς είπε και ο Σωτήρας Κύριος και Θεός μας.

Με ΑΝΑΠΟΔΑ ΒΗΜΑΤΑ τάχιστα οφείλουμε να απομακρυνθούμε

Αμηχανία, βουβαμάρα ενώ τα βλέμματα χαμήλωναν από ενοχές. Η συζήτηση πήρε τεράστιες διαστάσεις, πολλές ώρες, κάτω από την πανσέληνο που έδειχνε πως έκλαιγε σε αντίθεση με άλλες χρονιές. Οι απαντήσεις απόλυτα τεκμηριωμένες δίδαξαν τους πάντες το εξής. Με ΑΝΑΠΟΔΑ ΒΗΜΑΤΑ τάχιστα οφείλουμε να απομακρυνθούμε από την ΑΓΝΩΣΙΑ και να εισέλθουμε στη ΓΝΩΣΗ. Τουλάχιστον όσοι πιστεύουν πως η ΖΩΗ δεν είναι υλική, αλλά μεταφυσική – πνευματική. Διότι ο καιρός εγγύς είναι. Καλό Φθινόπωρο υπό τη Σκέπη της Παναγιάς μας.

 

 

Αφήστε μια απάντηση